SANTA MARIA DE PESQUEIRAS
Entre bosques centenarios, reacia a desaparecer de la historia, la iglesia de Santa María de Pesqueiras es otra de las joyas del románico que atesora la Ribeira Sacra. A orillas del Miño, con el embalse de Belesar a sus pies, orgullosa nos muestra sus influencias Mateanas. La iglesia fue en origen un monasterio femenino de la orden benedictina, pero Santa María de Pesqueiras fue otro de tantos monasterios que vieron partir a sus monjas torquinegradas hacia tierras de Compostela, en el año 1515, condenadas por una orden y una reforma que los nuevos monarcas católicos aplicaron celosamente en tierras gallegas.
"Non obstante o divino permanece fóra. Imaxinación de quen habitou estas ribeiras na contemplación da paisaxe que ofrecen os castiñeiros en todas e cada unha das estacións neste lugar. O frío esqueleto da invernía con troncos abrigados do lique verdoso; o primeiro tapiz brillante da herba recente entre as árbores núas; a sombra estival e a milagre colorista do outono en chuvia de follas cando o aire comenza a ventear. Perdida a consciencia fervorosa da freira, nesta paisaxe taoísta, a comuñón co cosmos, co todo existente nunha ledicia inefábel. Estar. "
Gonzalo Xosé de Francisco da Rocha.
Esta Iglesia románica datada de principios del siglo XIII, fue declarada Monumento Nacional en 1950. Reconstruida varias veces, junto con la iglesia solo se conservan restos de lo que fue un importante monasterio de monjas benedictinas. Destacan la pila bautismal, la imagen románica de la Virgen con el niño y las pinturas murales.
Su ubicación en una zona boscosa y poco transitada, le confiere un encanto especial, aunque a la vez dificulta su acceso, en cuyo último tramo es a través de un sendero no apto para vehículos.Pese a ello, en la actualidad es uno de los templos olvidados de la Ribeira Sacra, una paradoja en una comarca que aspira a vivir del turismo que genera su riqueza natural y patrimonial.
Una pequeña ruta circular de apenas 3 km y escasa dificultad discurre por un camino con buen firme, por lo que resulta accesible para personas de todas las edades, nos permitirá conocer el entorno de la iglesia de Santa María de Pesqueiras. Se aparca fácilmente un poco más arriba del cartel que indica el camino a la iglesia, delante de una casa de madera . Nosotros caminamos por la carretera hacia abajo rodeados por un bosque de cuento hasta llegar a los viñedos, con el embalse de Belesar al fondo. al final de la carretera seguimos camino arriba, hacia la izquierda. La senda está indicada con pivotes de madera marcados de amarillo y blanco, así que no tiene pérdida. Llegaréis pronto a la iglesia de Pesqueiras. Este tramo atraviesa un cuidado souto, y los castaños os maravillarán, en cualquier época. Pero, si podéis escoger, id a finales de octubre o en noviembre: el bosque se tiñe de amarillo y es un espectáculo increíble. Siguiendo la ruta volveremos al punto de partida. (Una hora escasa de caminata, si no os demoráis en contemplar tanta belleza).
Aquí os queda el track http://es.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=11441323
"Non obstante o divino permanece fóra. Imaxinación de quen habitou estas ribeiras na contemplación da paisaxe que ofrecen os castiñeiros en todas e cada unha das estacións neste lugar. O frío esqueleto da invernía con troncos abrigados do lique verdoso; o primeiro tapiz brillante da herba recente entre as árbores núas; a sombra estival e a milagre colorista do outono en chuvia de follas cando o aire comenza a ventear. Perdida a consciencia fervorosa da freira, nesta paisaxe taoísta, a comuñón co cosmos, co todo existente nunha ledicia inefábel. Estar. "
Gonzalo Xosé de Francisco da Rocha.
Esta Iglesia románica datada de principios del siglo XIII, fue declarada Monumento Nacional en 1950. Reconstruida varias veces, junto con la iglesia solo se conservan restos de lo que fue un importante monasterio de monjas benedictinas. Destacan la pila bautismal, la imagen románica de la Virgen con el niño y las pinturas murales.
Su ubicación en una zona boscosa y poco transitada, le confiere un encanto especial, aunque a la vez dificulta su acceso, en cuyo último tramo es a través de un sendero no apto para vehículos.Pese a ello, en la actualidad es uno de los templos olvidados de la Ribeira Sacra, una paradoja en una comarca que aspira a vivir del turismo que genera su riqueza natural y patrimonial.
Aquí os queda el track http://es.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=11441323
Comentarios